Kool
Over de geneeskracht van kool zou je een boek kunnen volschrijven. En dat is niet iets van de laatste tijd. Romeinen sleepten altijd karrenvrachten vol kool met zich mee als ze naar het slagveld gingen.....
Koolomslag
De klassieke manier om kool toe te passen is uitwendig in de vorm van koolomslagen. Haal de grote nerf uit het blad en kneus het gewassen en afgedroogde blad van de kool met een fles of deegroller tot het sap eruit komt (ze hoeven niet tot moes). Leg het blad vervolgens op de zieke of pijnlijke plek en dek het af met een katoenen lapje. Laat de omslag 1 tot 2 uur liggen alvorens het te verversen. Het kan soms een goed idee zijn om de bladeren even boven stoom te houden. Dan worden ze wat zachter en zijn ze makkelijker op te brengen. Het spreekt voor zich zuurkool, bloemkool en rode kool zich niet lenen voor dit soort activiteiten. Alle andere soorten kool wel. Een koolomslag van witte-, groene- savooie- of spitskool kun je inzetten bij:
open been*
bloeduitstortingen
blauwe plekken
eczeem
kneuzingen
pokken, roodvonk
amandelontsteking
amandel zwelling
gezwollen lymfklieren
hoofdpijn
voorhoofdsholteontsteking
littekens
gordelroos
gangreen
fijt
aambeien
spit
* Bij een open been kun je de kool eerst een tijdje in olijfolie leggen alvorens ze op te brengen.
Koolpakking
Een pakking van kool maak je door de kool fijn te snijden en 15 minuten zacht te koken met een uitje en wat tarwezemelen of gerstevlokken. Deze moes iets laten afkoelen en opbrengen. Afdekken met een laag vette watten en vastzetten met een rekverbandje. Een pakking kun je inzetten bij:
bloedvergiftiging
steenpuisten
reumatische pijnen
Koolsap
Sap van kool kun je zowel inwendig als uitwendig toepassen. Koolsap kun je, als je een sapcentrifuge hebt, zelf maken of kant en klaar kopen in een natuurvoedings- of reformwinkel.
Uitwendig gebruik je puur koolsap. Voor inwendig gebruik kun je het sap (om de smaak wat op te halen) eventueel mengen met wortelsap of citroensap. Drink hiervan 2- 4 glazen per dag.
Inwendig gebruik bij:
artritis
gevolgen van alcoholisme
maag-darm stoornissen
ontsteking maagslijmvlies
maagzweer
chronische verstopping
kleine nierstenen
bloedarmoede
Uitwendig gebruik bij:
impetigo
winterhanden en -voeten
rode en geïrriteerde ogen
insektenbeten
Inwendig én uitwendig gebruik bij:
acné
abcessen
De werking van kool
Kool trekt uit het lichaam wat er niet in hoort. Zo trekt hij water uit opgezette gewrichten, hitte uit een ontsteking en gif en ziektestoffen uit het bloed. Tegelijkertijd geeft kool levenskracht aan het organisme terug. Kool werkt door de huid heen op dieper gelegen organen. Ze doet dit als een soort trekpleister, die al het ongewenste naar de oppervlakte trekt. Bovendien werkt kool ook nog desinfecterend.
Gewoon even opletten hoe de kool eruit ziet na verwijdering. Is de kool bijna verpulverd, dan heeft het hitte uitgetrokken; is het nat, dan onttrok het water aan de betreffende plaats. Ruikt het daarentegen vies, dan werden er gifstoffen aan het organisme onttrokken.
Welke kool?
De werking van groene kool is het meest effectief. Dat neemt niet weg dat witte kool, savooiekool en spitskool ook goed werken. Boerenkool, zuurkool, spruitkool, rode kool en bloemkool zijn niet te gebruiken in dit verband. Koop bij voorkeur biologische kool en gebruik haar zolang ze nog vers is. Verlepte bladeren hebben geen geneeskracht in zich.


Familie: - kruisbloemigen Kolen: Brassica oleraceaeSoorten:- Langedijker (meest toegepaste), Roem van Enkhuizen, Minicole, Bartolo,...
Oorsprong: Deze gaat terug tot 600 jaar voor Christus. Middellands zeegebied en Europa. Wilde kool word nog steeds aangetroffen op kalkrijke plaatsen (rotsgebergte van Engeland).
Teelten:
- Weeuwenteelt en vrijsterteelt kent mindere toepassingen.
- Herfstteelt word dan weer eerder aangewend om zuurkoolbereidingen.
- Soms ook aangewend als dierenvoeding.
Als plant 2 jarig: Het eerste jaar verkrijgen we de eetbare kool, waarna hij het jaar erop in zaad zal schieten. Uiteraard wordt de plant bijna steeds als eenjarige gekweekt.
Bemesting voor het zaaien of planten:
Daar de planten zeer lang op het veld blijven staan, behoeven zij veel meststof.
Een goede bemesting met stalmest (liefst 2 jarige minstens) en of samengestelde korrel is hier zeker op zijn plaats.
Goede NPK-waarden voor korrelmest is N12,P10,K18. Vooral kalium is belangrijk, daar deze zorgt voor de goede smaak en voor de bewaring van de kool.
Voorzie tevens een goede compostgift alvorens te beginnen planten. Geef per plant een handvol zeewierkalk en vermeng het met de plantgrond. Een hoge pH-waarde is dan ook een echte aanrader bij kolen.
Zaaien: Kan vanaf maart onder glas of binnen:
Twee zaden per perspotje planten en vervolgens de sterkste behouden.Afharden eind april en begin mei uitplanten in volle rond.
vanaf midden maart ter plaatse zaaien: 6 zaden de strekkende meter ----> uitdunnen ---> ter plaatse laten uitgroeien.
Ofwel uitzaaien met de losse hand op een zaaibed en nadien verspenen.---> Verspenen gebeurd dan eind mei.
Zaaidiepte = 1 cm diep. Op voorhand weken van de zaden, versnelt de kieming met enkele dagen. ---> normale kiemduur = 8 dagen.
Zaad kan zelf genomen worden: doch let hier wel op kruisbestuivingen en hybriden. ---> je kan kruisbestuiving tegengaan door een stok aan te binden tegen de stengel van de kool en vervolgens een plastiek zak over de bloeiwijze te doen en onderaan dicht te binden. Hybriden geven slecht of geen zaad.---> Dit zaad heeft trouwens niet dezelfde kenmerken meer als de "moederplant".
Pas warmtebaden toe voor zelfgewonnen zaad, ontsmetten dus ! (tegen schimmels).
Uitplanten: Plantgat met schop maken en voorzien van de nodige nutriënten zoals hierboven beschreven. Vervolgens de plant er in zetten, en aangieten met een overvloedige waterbeurt.
Behoud een afstand tussen de planten van 50 cm en tussen de rijen 60 cm. Planten gedijen best op een zware klei en of leemgrond.
Oogsten: Naargelang de grootte van de kool en of mogelijkheid van scheuren.
Volgens periode van aanplant.
Oogst zeker bij vorstperiode, anders leid dit onherroepelijk tot rotting tijdens het bewaren. (Rode kool).
Tips die van belang kunnen zijn in de plantopvolging:
Zet koolplantjes zoveel mogelijk op een Noord - Zuid richting ---> Dit geeft een veel snellere opwarming van de bodem en een volledige lichtbenutting wat van levensbelang is voor de kool.
Pas een teeltwissel toe van 1 op 4.
Zodra de kool begint te vormen, kan je best de stengel aanaarden. ---> Geeft betere steun en bescherming, vooral voor kool die de winter doormoet en het werkt tevens als onderdrukker van onkruid .
Ros of geel blad, kan een gevolg zijn van meststof tekorten. ---> - Een goeie bemesting is hier dan zeer belangrijk. (N2).
Plantjes die achterblijven in groei zouden mogelijk aangetast kunnen zijn door knolvoet. ---> Zo snel mogelijk verwijderen en niet composteren.---> Slijmzwam blijft actief in de bodem. (wisselteelt toepassen).
Geef alleen water indien vereist. ---> De wortels moeten zoveel mogelijk diepgang maken en te veel watergiften leiden tot een oppervlakkig wortelgestel.
Laat geen afgesneden stengelresten nodeloos op het veld staan. ---> - Deze kunnen enkel voor ziekten zorgen.
Belagers en ziekten:
- Aaltjes (Heterodera schachtii).
- Aardvlooien (Phyllotreta). ---> - Geringe schade aan jong blad meestal.
- Bacterieziekten in het algemeen.
- Bladvlekkenziekte (Mycosphaerella brassicola).
- Knolvoet (Plasmodio phora brassicae) ---> - Wisselteelt toepassen.
- Koolgalmug (Contarinia nasturtii) ---> - Doek toepassen.
- Koolvlieg (Delia brassicae) ---> - Doek of koolkragen toepassen.
- Melige koolluis (Brevicoryne brassicae) ---> - Spuiten is enige oplossing.
- Rupsen ---> - Toepassen bio-gif tijdens vervellingsfase, doelgericht en onschadelijk voor andere dieren.
- Slakken ---> - Slakkenkorrels, omgedraaide lege appelsienen ---> - slakken komen naar het zoet.
- Spikkelziekte: (Alternaria brassicae) ---> - Bruine vlekken, met rode ringen ---> - Spuiten.
- Stengelboorsnuitkever (Ceuthorrynchus quadridens) ---> - bestrijden met zaadzaaibehandeling.
- Valse meeldauw (Peronospora parasitica) ---> - Brengt weinig schade met zich mee hier.
- Witte roest: (Albugo candida) ---> - Koop resistente soorten
- andere.
Keukentoepassingen:
Witte kool kan op verscheidene manieren bereid worden:
In tomatensaus met gehakt (mediterraans).
In melksaus (kaas).
Rauw *
Zuurkool
Zuurkool recept: Bladeren fijn snijden en met 1,5 % zout voorzien t.o.v. de hoeveelheid kool. Hiervoor worden speciale potten gebruikt over 't algemeen, daar de zuurstof moet kunnen verwijderd worden.---> Daarna gaan de melkzuurbacteriën hun werk doen en de kool omzetten tot de befaamde zuurkool. Na 7 à 8 weken is de zuurkool op zijn best.
Rode kool word eerder met appelen gestoofd + bruine suiker en een beetje azijn.
Weetje: * witte of rode rauwe kool in het algemeen zou naar het schijnt vele chemische en carcinogene stoffen bevatten. ---> Eet daarom eerder gekookte witte of rode kool.
Bewaring van de kool gebeurd best onder koele omstandigheden zoals in een kelder.
De typische koolgeur tijdens het koken, wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van H2S of zwavelverbindingen.
Geneeskundig gezien:
heeft de kool een enorme grote hoeveelheid vitamine A, C (44 mg) in zich.
Kool heeft vele mineralen zoals ijzer, fosfor (30mg), kalium (200mg), jodium, calcium (30 mg), koper in zich.(per 100gr. gerekend).
Zou goed inwerken op darmgestel, bloedzuiverend, en bloedspiegel.
Een goede dieetgroente daar zij weinig calorieën bevat. (± gemiddeld 15 Cal./100gr.)
Bevat vezels.
Sinds de oude tijd werden koolbladeren aangewend om wonden makkelijker te laten helen.
Kortom: een groente boordevol mineralen en vitaminen, die niet veel plaats inneemt in de tuin. Het is de goedkopere typische wintergroente die niet mag ontbreken op ons menu!